Un nuevo rescate del Aita Mari en menos de siete días en el Mediterráneo Central
- 84 personas se encontraban en un bote a la deriva y otras 41 proceden de un bote que se acercó a la zona durante el rescate del primero.
- El sábado día previo, la guardia costera libia realizó una violenta intercepción de un bote, amenazando con un arma automática al Aita Mari para que se alejara del lugar.

El 9 de abril, tras desembarcar en Salerno a las 108 personas rescatadas cuatro días antes, el Aita Mari retomó su misión en el Mediterráneo Central. En la madrugada de hoy, la alerta de Alarm Phone movilizó nuevamente al buque humanitario ante la crítica situación de una embarcación de goma con el fondo roto y 84 personas a bordo, en grave peligro al estar embarcando agua.
Tras dos horas de infructuosos avisos a las autoridades, el Aita Mari localizó la embarcación de goma, cuya posición había sido sobrevolada previamente por un avión de FRONTEX. Durante la operación de rescate, una segunda embarcación de madera con 45 personas a bordo apareció en la zona. Mientras se transferían 41 personas de este segundo bote al Aita Mari, las cuatro restantes accionaron los motores y abandonaron el lugar.
En total, se han rescatado 125 personas: 106 personas adultas, de las cuales 96 son hombres y 10 mujeres; 19 menores de edad, 16 de ellos no acompañados. Entre los menores, 2 tienen menos de 12 años. Además, entre las personas rescatadas hay 2 mujeres embarazadas.
Países de procedencia son: Eritrea, Etiopía, Pakistán, Sudan, Egipto, Togo, Nigeria, Guinea Konakry, Camerún, Beni, Ghana, Niger.
Las autoridades italianas han asignado el puerto de Catania para el desembarco, previsto para mañana a primera hora de la tarde. Sin embargo, las condiciones meteorológicas actuales, con rachas de viento de 30 nudos y una previsión de olas de 1,5 a 2 metros, anticipan una travesía difícil para los supervivientes a bordo. Estas personas ya acumulan fatiga y estrés tras pasar la noche en una embarcación con riesgo inminente de hundimiento.

Intercepción violenta y devolución de la guardia costera libia
En la mañana del sábado anterior, mientras el Aita Mari buscaba otra embarcación de goma tras notificar sin éxito a las autoridades, una patrullera de la Guardia Costera Libia, identificada con el número 648, se aproximó a gran velocidad. Miembros de la tripulación libia apuntaron con un arma automática hacia el Aita Mari al tiempo que gritaban «Go Home!».
Pocos minutos después, la tripulación del Aita Mari presenció la intercepción de un bote de goma. Con gran probabilidad, las personas a bordo serán recluidas en centros de detención libios sin garantías de protección de sus derechos e integridad física, tal como denuncian sistemáticamente quienes han sobrevivido a dichos centros.
El impacto de la externalización de fronteras: aumento de la represión contra migrantes en Túnez y Libia
El asesinato de un migrante guineano el 9 de abril en Túnez durante una operación de la Guardia Nacional contra asentamientos de población subsahariana, y la reciente suspensión de actividades de diez ONGs en Libia por parte de las autoridades, bajo acusaciones de alterar la demografía, evidencian una creciente hostilidad y represión hacia las personas migrantes y refugiadas en el norte de África.
La intensificación de la represión contra las personas migrantes en Túnez y Libia y la violencia y hostilidad contra las ONGs tanto en los países como en los espacios fronterizos se encuentra directamente relacionada con la implementación de la agenda migratoria europea, que prioriza la externalización de fronteras y ejerce presión sobre estos países provocando una grave vulneración de los derechos humanos.
Centros de detención como focos de abusos y explotación
Los testimonios de migrantes que han logrado sobrevivir a la interceptación por las guardias costeras libia y tunecina describen un ciclo de violencia y explotación en los centros de detención. Relatan meses de condiciones inhumanas, casos de venta como mano de obra esclava y la práctica sistemática de torturas, violaciones y malos tratos como método de extorsión económica a sus familias.

Denuncia del pacto migratorio europeo
Salvamento Marítimo Humanitario (SMH) denuncia que el Pacto Migratorio Europeo contradice el Pacto Mundial para una Migración Segura, Ordenada y Regular, donde los estados se comprometieron a respetar los derechos humanos de los migrantes. La ONG subraya la importancia de implementar el pacto migratorio con un enfoque en la protección de los derechos fundamentales y la solidaridad, en contraposición a la represión y la devolución. SMH aboga por un diálogo continuo entre instituciones, estados y organizaciones civiles para construir un sistema migratorio más justo y humano.
—
Euskera
AITA MARIREN BESTE ERRESKATE BAT MEDITERRANEO ERDIALDEAN, 7 EGUN BAINO GUTXIAGOAN
- 84 pertsona noraezean zeuden txalupa batean, eta beste 41 txalupa batetik zetozen. Txalupa bertara hurbildu zen lehenaren erreskatean.
- Larunbatean, Libiako kostazainek txalupa bat indarrez tartekatu zuten, eta Aita Mari arma automatiko batekin mehatxatu zuten, handik alde egin zezan.
Apirilaren 9an, lau egun lehenago erreskatatutako 108 pertsonak Salernon lehorreratu ondoren, Aita Marik bere misioari ekin zion berriro Mediterraneo erdialdean. Gaur goizaldean, Alarm Phoneren alertak berriro mobilizatu du ontzi humanitarioa, hondoa hautsita zuen gomazko ontzi baten eta 84 pertsonaren egoera kritikoaren aurrean, arrisku larrian, ura ontziratzen ari baitzen.
Agintariei bi orduz alferrik abisatu ondoren, Aita Marik gomazko ontzia aurkitu zuen, aurretik FRONTEXeko hegazkin batek gainetik hegan egin zuena. Erreskate-operazioan, 45 pertsona zeramatzan egurrezko bigarren ontzi bat agertu zen inguruan. Bigarren txalupa horretako 41 pertsona Aita Marira transferitzen ziren bitartean, gainerako laurak motorrei eragin eta alde egin zuten.
Guztira, 125 pertsona erreskatatu dira: 106 pertsona heldu, horietatik 96 gizonak eta 10 emakumeak dira; 19 adingabe, eta haietatik 16 laguntzarik gabe daude. Adingabeen artean, 2k 12 urte baino gutxiago dituzte. Gainera, erreskatatutako pertsonen artean 2 emakume haurdun daude.
Jatorrizko herrialdeak hauek dira: Eritrea, Etiopia, Pakistan, Sudan, Egipto, Togo, Nigeria, Guinea Konakry, Kamerun, Beni, Ghana eta Niger.
Italiako agintariek Cataniako portua esleitu dute lehorreratzeko, bihar arratsaldeko lehen orduan. Hala ere, egungo baldintza meteorologikoek, 30 korapiloko haize-boladekin eta 1,5 eta 2 metro arteko olatuekin, itsas bidaia zaila aurreikusten dute ontzian bizirik atera direnentzat. Pertsona horiek dagoeneko nekea eta estresa dituzte, gaua hondoratzeko berehalako arriskua duen ontzi batean igaro ondoren.
Indarkeriazko interbentzioa eta Libiako kostazainen itzulketa
Aurreko larunbat goizean, Aita Mari beste gomazko ontzi bat bilatzen ari zen bitartean, agintariei jakinarazi ondoren, Libiako kostazainen patruila bat, 648 zenbakiarekin identifikatua, abiadura handian hurbildu zen. Libiako tripulazioko kideek arma automatiko batekin Aita Marirantz apuntatu zuten, «Go Home!» oihukatzen zuten bitartean.
Handik minutu gutxira, Aita Mariren tripulazioa gomazko txalupa baten interbentzioa ikusi zuen. Ziurrenik, ontzian dauden pertsonak Libiako atxiloketa-zentroetan sartuko dituzte, haien eskubideak eta osotasun fisikoa babesteko bermerik gabe, zentro horietatik bizirik atera direnek sistematikoki salatzen duten bezala.
Mugak kanporatzearen eragina: migratzaileen aurkako errepresioa areagotzea Tunisian eta Libian
Apirilaren 9an, Guardia Nazionalak Saharaz hegoaldeko populazioaren kokalekuen aurka egindako operazio batean, Gineako migratzaile bat hil zuen Tunisian, eta agintariek duela gutxi hamar GKEren jarduerak eten dituzte Libian, demografia aldatzeagatik. Horrek agerian uzten du gero eta etsaitasun eta errepresio handiagoa dagoela Afrikako iparraldeko migratzaile eta errefuxiatuekiko.
Tunisian eta Libian migratzaileen aurkako errepresioa areagotzeak eta GKEen aurkako indarkeriak eta etsaitasunak lotura zuzena dute Europako migrazio-agendaren ezarpenarekin. Agenda horrek mugak kanporatzea lehenesten du, eta presioa eragiten du herrialde horietan, giza eskubideen urraketa larria eraginez.
Atxiloketa-zentroak abusuen eta esplotazioaren gune
Libiako eta Tunisiako kostaldeko guardiek egindako intertzeptazioan bizirautea lortu duten migratzaileen testigantzek atxiloketa zentroetako indarkeria eta esplotazio ziklo bat deskribatzen dute. Hainbat hilabetetako baldintza ankerrak, eskulan esklabo gisa saldutako kasuak eta tortura, bortxaketa eta tratu txarren praktika sistematikoa kontatzen dituzte, beren familiei estortsio ekonomikoa egiteko metodo gisa.
Europako migrazio-itunaren salaketa
Itsas Salbamendu Humanitarioak (SMH) salatu du Europako Migrazio Ituna kontraesanean dagoela Migrazio Seguru, Ordenatu eta Erregularrerako Mundu Itunarekin, non estatuek migratzaileen giza eskubideak errespetatzeko konpromisoa hartu zuten. GKEak azpimarratu du garrantzitsua dela migrazio ituna ezartzea, oinarrizko eskubideak eta elkartasuna babesteko, errepresioaren eta itzulketaren aurka. SMHk erakundeen, estatuen eta erakunde zibilen arteko elkarrizketa etengabearen alde egiten du, migrazio-sistema bidezkoagoa eta gizatiarragoa eraikitzeko.