Manifiesto sobre el “Día Internacional contra el Racismo y la Xenofobia”

El racismo y la xenofobia son actualmente una de las principales formas de vulneración de los derechos humanos en todos los ámbitos de la vida. Esta forma de odio y sustento al colonialismo, antiguo y actual, ha ocurrido a lo largo de la historia y ocurre a diario, legitimado por las instituciones, por la existencia de los CIES, la desprotección a las menores extranjeras, la falta de derechos que sufren las mujeres racializadas en el ámbito de los cuidados, el no derecho a voto y por leyes racistas, como la de Extranjería y el incumplimiento del derecho de asilo establecido por tratados internacionales.

Además de toda esta estructura racista, a diario existen personas racializadas, inmigrantes y gitanas, que son víctimas del racismo y la xenofobia presentes en nuestras calles y barrios, a las que se ataca no solo la dignidad y el respeto que merece cualquier persona, sino que también, se les niega el acceso a derechos fundamentales, como el trabajo, la salud, la educación, o la vivienda. En este último aspecto queremos centrarnos hoy; en la vulneración del derecho a la vivienda digna y en las vulneraciones de derechos que se producen en los «no hogares» de tantas personas.

Los casos de discriminación por el origen, claramente racistas, sumados a la precariedad económica y la falta de muchos otros derechos fundamentales hacen que hoy queramos defender el acceso a la vivienda, ya que es un pilar fundamental para proteger la dignidad humana, principalmente por su importancia en procesos de participación e inclusión social a nivel familiar y comunitario, siendo claves para el cuidado de la vida. A esto además no se nos puede olvidar la opresión añadida que sufren las mujeres racializadas y migradas que no sólo sufren de racismo sino del peso del patriarcado que las invisibiliza aún más.

Por eso hoy queremos denunciar el racismo y la xenofobia:

• Que ejercen las inmobiliarias y personas propietarias que alquilan sus pisos y discriminan a personas racializadas a la hora de acceder una vivienda o alquilar un piso, estableciendo un trato desigual y discriminatorio.

• Denunciar la dificultad de acceso al padrón y la no asunción de responsabilidades de los Ayuntamientos que no se hacen cargo de este derecho fundamental para todas las vecinas.

• Denunciar el mercadeo de padrones que genera la imposibilidad de acceso al padrón, en donde en algunos casos se vende a precios elevados o sobre coste, sin estar esto asociado a una vivienda. El padrón no es algo que se vende, es algo que corresponde a toda persona habitante en un lugar, pero con lo que se está mercadeando sin ningún tipo de pudor. Es importante aclarar que el padrón es la puerta de entrada indispensable para acceder a cualquier derecho básico, como la educación, servicios sociales o algo tan importante como la asistencia sanitaria.

• Denunciar las prácticas racistas vecinales que causan daños a la integridad y la autoestima de las personas racializadas, que además de ser víctimas de acoso, hostigamiento y agresiones racistas, son víctimas de sufren un daño moral irreparable.

• Denunciar la especulación inmobiliaria que afecta a todas las personas, pero en mayor medida a las personas migrantes y/o racializadas con la intención de desplazarlas debido a procesos de gentrificación, quedando claro que para las instituciones el capital está sobre la vida.

• Denunciar el elevado precio de los alquileres, que hace que muchas personas que carecen del derecho a poder acceder a un trabajo o un ingreso estable, deban compartir habitaciones. A la discriminación por el origen o por los rasgos étnicos, claramente racista, se suma la precariedad económica y la falta de muchos otros derechos fundamentales.

• Denunciamos que los desalojos de personas en la calle son totalmente racistas, personas que son excluidas de derechos se les vulnera y discrimina aún más por no tener un lugar donde vivir.

Hoy marchamos en contra del abuso y explotación de las vidas. Por un acceso a la vivienda sin discriminación y racismo.

Euskera

Martxoaren 21eko manifestua: «Arrazismoaren eta Xenofobiaren aurkako Nazioarteko Eguna»

Arrazakeria eta xenofobia dira gaur egun giza eskubideak urratzeko modu nagusietako bat bizitzaren esparru guztietan. Aspaldiko zein gaur egungo kolonialismoa sustatzen duen gorroto-modu hori historia osoan eman da eta egunero gertatzen ari da, hainbat eragilek eta faktorek eskaintzen dioten legitimaziopean, besteak beste: herri- erakundeak; CIES guneak (atzerritarrak kanporatuak izan baino lehen atxikita edukitzeko espetxe izaerako espazioak); adin txikiko atzerritarren babesik eza; arrazari dagokionez bestelako ezaugarriak dituzten andreek zaintzaren arloan jasaten duten eskubide falta; botoa emateko eskubiderik eza; eta legeria arrazista, esate baterako, Atzerritartasun legea bera, nazioarteko hitzarmenek ezarritako asilo eskubidea ez betetzearekin batera.

Egitura arrazista horretaz guztiaz gain, gure kale eta auzoetan azaldutako arrazakeriaren eta xenofobiaren biktima izaten diren herritarrak dauzkagu, arrazari dagokionez bestelako ezaugarriak dituzten horiek: etorkinak eta ijitoak. Edonork merezi dituen duintasun eta errespetua haiei ez zaizkie aitortzen eta, gainera, osasuna, hezkuntza edo bizilekua edukitzea bezalako oinarrizko eskubideak gauzatzeko aukera ere ukatzen diete. Azken alderdi horretan jarri nahi dugu arreta gaurkoan, bizileku duina edukitzeko eskubidearen urraketan eta etxerik ez duen hainbeste jenderi kendutako eskubideetan.

Jatorriarengatik egindako diskriminazio kasuak argi eta garbi arrazismoaren ondorioak dira. Arazo horri prekarietate ekonomikoa eta oinarrizko beste eskubide asko gauzatzeko aukerarik ez izatea gehitu behar dizkiogu. Hori dela eta, gaurko manifestazio honetan bizilekua eskuratzeko aukeraren alde agertu nahi dugu; izan ere, giza duintasuna babesteko funtsezko zutabea da, batez ere familian eta komunitatean parte hartzeko nahiz gizarteratzeko prozesuetan horrek duen garrantziarengatik. Alderdi horiek oinarrizkoak dira bizitza zaintzeko. Gainera, ezin dugu ahaztu arrazari dagokionez bestelako ezaugarriak dituzten andreek eta andrazko etorkinek jasaten duten zapalkuntza gehigarria, arrazakeria ez ezik patriarkatuaren zama ere nozitzen dutelako. Horrek are gehiago aldentzen ditu gizartetik.

Horregatik, honako kasu hauetan ematen diren arrazakeria eta xenofobia salatu nahi ditugu gaurkoan:

• Etxe agentziek eta etxebizitzak alokatzen dituzten jabeek arrazari dagokionez bestelako ezaugarriak dituzten herritarrak baztertzen dituzte bizilekua bilatu edo etxea alokatu nahi dutenean, bestelako tratu baztertzailea eskainita.

• Udalek erroldan sartzeko zailtasunak jartzen dituztela eta arlo honetan Udalek inolako erantzukizunik hartzen ez dutela salatu nahi dugu, auzotar guztientzako oinarrizko eskubide horretaz arduratzen ez direlako.

• Erroldan sartzea eragozten duen errolda agirien iruzurrezko salmenta ere salatu nahi dugu, batzuetan prezio oso handietan edo kostuaren gainean saltzen direlako, horrelako agiriak bizileku jakin bati lotuta egon barik. Errolda agiria ez da salgai dagoen gauza bat, baizik eta leku jakin batean bizi den edonori dagokion zerbait, baina batzuek ezelango ganora barik iruzurrez saltzen dituzte. Era berean, argitu behar dugu errolda ezinbesteko ataria dela oinarrizko edozein eskubidez jabetzeko, horietako batzuk garrantzitsuak izanik, esate baterako: hezkuntza, gizarte zerbitzuak edo osasun laguntza.

• Auzokoen jokabide arrazistari lotutako ekintzak salatu behar ditugu, arrazari dagokionez bestelako ezaugarriak dauzkaten herritarren segurtasuna eta autoestimua kaltetzen dituztelako. Hala, jazarpen, oldarraldi eta eraso arrazisten biktima izateaz gain, bizilagun horiek kalte moral konponezina jasaten dute.

• Etxe espekulazioa ere salatu behar dugu, herritar guztiei kalte egiten dielako, baina neurri handiagoan, etorkinei edota arrazari dagokionez bestelako ezaugarriak dauzkatenei. Gentrifikazio prozesuen bidez herritar horiek beste leku batzuetara bizitzera eramateko asmoz erabiltzen da. Arlo honetan, herri erakundeentzat kapitala bizitza baino lehenago dagoela argi geratu da.

• Alokairuen prezio garestia salatu nahi dugu; izan ere, lan edo diru sarrera egonkorra eskuratzeko eskubiderik ez duten bizilagun askok logelak partekatu behar izaten dituzte. Jatorri edo ezaugarri etnikoengatiko bazterketa argi eta garbi arrazismoaren ondorioa da. Arazo horri prekarietate ekonomikoa eta oinarrizko beste eskubide asko gauzatzeko aukerarik ez izatea gehitu behar dizkiogu.

• Kalean bizi direnak indarrez lekualdatzea jokabide erabat arrazista dela salatu nahi dugu; izan ere, eskubideak ukatu zaizkien herritar horiek kalte eta bazterketa are handiagoa jasan behar izaten dute bizilekurik ez edukitzeagatik.

Gaurko manifestazio honetan, abusuaren kontra eta bizitzak esplotatzearen aurka abiatu gara, bizilekua eskuratzeko prozesuetan inor ez baztertzeko eta arrazakeria ezabatzeko.